Ρώσοι Συνθέτες

Τέσσερις σπουδαίοι Ρώσοι δημιουργοί, τελείως διαφορετικοί μεταξύ τους ως προσωπικότητες και με εντελώς ξεχωριστό και ιδιαίτερο στυλ γραφής, συνθέτουν ένα αντιπροσωπευτικό παζλ της ρωσικής μουσικής των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Ο Ανατόλ Λιάντοφ ενδιαφερόταν ιδιαιτέρως για τη λαϊκή παράδοση της πατρίδας του και η εργογραφία του περιλαμβάνει πλήθος πρωτότυπων δημοτικών τραγουδιών για ορχήστρα, αλλά και μεταγραφές τους για μπαλέτα. Η ‘Kikimora’, που ενέπνευσε το ομώνυμο έργο του, είναι ένα θρυλικό πνεύμα της σλαβικής παράδοσης, το οποίο αποτέλεσε την εξήγηση που έδωσε η ρωσική λαογραφία στην υπνοπαράλυση. Ο Αλεξάντρ Σκριάμπιν, αντιθέτως, ενδιαφερόταν για τη θεοσοφία, τις ανατολικές φιλοσοφίες και τον 'Υπεράνθρωπο' του Νίτσε. Υπήρξε κορυφαίος πιανίστας, όμως ένας τραυματισμός στο χέρι τον έστρεψε ολοκληρωτικά στη σύνθεση. Έγραψε μόνο ένα κοντσέρτο για πιάνο, που πυροδότησε τεράστιες αντιπαραθέσεις για την αξία του, αλλά που σύντομα αναγνωρίστηκε από τους περισσότερους. Το ενδιαφέρον του Μποροντίν μονοπωλούσαν οι έρευνες στη χημεία και η περιστασιακή του ενασχόληση με τη μουσική μόνο ως χόμπι μπορεί να χαρακτηριστεί. Το κορυφαίο του έργο είναι αναμφισβήτητα η όπερα ‘Πρίγκιπας Ίγκορ’, με τους υπέροχους ‘Χορούς του Polovtsky’ που ακούγονται σε μια εξωτική σκηνή στο τέλος της Β’ πράξης. Τέλος, ο Στραβίνσκι υπήρξε ένας κοσμοπολίτης μπον βιβέρ και ένας επαναστάτης της μουσικής, που επέφερε μεγάλες τομές στη σύνθεση. Το μπαλέτο ‘Πουλί της Φωτιάς’ ήταν το δικό του ‘χρυσό φτερό’, αφού εκτόξευσε την καριέρα του και τον καθιέρωσε σε όλη την Ευρώπη. Ο νεαρός ακόμη Στραβίνσκι μαρτυρά το θαυμασμό του για το δάσκαλό του Ρίμσκι-Κόρσακοφ, ο οποίος μάλλον αποτελεί το συνδετικό κρίκο αυτών των ετερόκλητων δημιουργών, αφού υπήρξε δάσκαλος και του Λιάντοφ, ενώ ήταν αυτός που ολοκλήρωσε την όπερα ‘Πρίγκιπας Ίγκορ’ μετά το θάνατο του στενού του φίλου Μποροντίν και ενορχήστρωσε το φινάλε του κοντσέρτου για πιάνο του άσπονδου φίλου του Σκριάμπιν.


Πρόγραμμα:
Ανατόλ Λιάντοφ (1855-1914): “Kikimora”, έργο 63
Αλεξάντρ Σκριάμπιν (1872-1915): Κοντσέρτο για πιάνo σε φα δίεση ελάσσονα, έργο 20
Αλεξάντρ Μποροντίν (1833-1887): Polovtsian Dances, από την όπερα “Πρίγκιπας Ιγκόρ”
Ιγκόρ Στραβίνσκυ (1882-1971): Σουίτα από “Tο πουλί της φωτιάς” (1919 εκδοχή)