Αποκριάτικη Συναυλία

Οι εορτασμοί της αποκριάς έχουν βαθιές ρίζες στην αρχαία Ελλάδα, όπου συνδέονταν με τη λατρεία του Διόνυσου. Στις παγανιστικές διονυσιακές γιορτές οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν και ξεφάντωναν πίνοντας κρασί, με αποτέλεσμα να εκφράζουν τον ερωτισμό τους πιο ελεύθερα. Η αποκριάτικη συναυλία της Κ.Ο.Θ. έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, όπως τον ερωτισμό του τάνγκο, την πολυχρωμία των ξεσηκωτικών μεξικάνικων και βραζιλιάνικων ρυθμών και το μυστήριο των μεταμφιέσεων. Η πασίγνωστη ‘Tango Suite’ του Πιατσόλα δεν είναι εμποτισμένη μόνο με το πάθος του χορού αυτού, αλλά και με άφθονα στοιχεία τζαζ. Γράφτηκε αρχικά για ντουέτο κιθάρας, αλλά έχει μεταγραφεί έκτοτε για διάφορα όργανα. Εμείς θα την απολαύσουμε από την ορχήστρα και το σαξόφωνο του Θεόδωρου Κερκέζου στη σχετική μεταγραφή που έκανε ο ίδιος. Η ‘Candide’ είναι μία οπερέτα του Μπερνστάιν που βασίστηκε στην ομώνυμη σατιρική νουβέλα του Βολταίρου, η οποία εξιστορεί τις περιπέτειες του αφελούς νεαρού Candide, με την απλή καρδιά, που ερωτεύεται την Cunegonde. Η Εισαγωγή μεταδίδει όλο τον ενθουσιασμό της μουσικής με ένα φρενήρη ρυθμό που ξεσηκώνει. Η σύνθεση του Κόπλαντ ‘El Salon Mexico’ χρησιμοποιεί πολλή παραδοσιακή μεξικάνικη μουσική. Ο συνθέτης αγαπούσε το Μεξικό και στα πολλά του ταξίδια εκεί συγκέντρωνε τις μουσικές που άκουγε. Με αυτή τη σύνθεση θέλησε να απεικονίσει τις ομορφιές του και να τονίσει τον πολύπλοκο χαρακτήρα του. Η μουσική από το μπαλέτο ‘Το Βόδι στη Στέγη’ του Μιγιώ κλείνει ιδανικά μία αποκριάτικη βραδιά με το σουρεαλισμό της και με τις πλούσιες αναφορές σε βραζιλιάνικους ρυθμούς και μελωδίες. Πού αλλού θα ταίριαζαν άλλωστε καλύτερα ένας νάνος, ένας μπουκμέικερ, μια γυναίκα μεταμφιεσμένη σε άντρα, ένας αποκεφαλισμένος αστυνομικός και πολλοί ακόμη... ιδιαίτεροι θαμώνες ενός βραζιλιάνικου μπαρ;

Πρόγραμμα:
Άστορ Πιατσόλα (1921-1992): Tango suite για σαξόφωνο και ορχήστρα (μετ. Θεόδωρος Κερκέζος)
Λέοναρντ Μπερνστάιν (1918-1990): Εισαγωγή από Candide
Άαρον Κόπλαντ (1900-1990): El Salon Mexico
Νταριούς Μιγιώ (1892-1974): Le boef sure le toit, έργο 58